Διαστρέμματα
Λέγοντας διάστρεμμα, περιγράφεται η ήπια συνήθως κάκωση που προκαλείται στις δομές που στηρίζουν μία άρθρωση (υπό την εξωτερική άσκηση μηχανικής βίας), χωρίς όμως να προκληθεί βλάβη ή παρεκτόπιση των οστών που συμμετέχουν στην άρθρωση.
Συνήθη επακόλουθα ενός διαστρέμματος, είναι το άλγος (πόνος), το οίδημα (πρήξιμο) της αρθρώσεως και η λειτουργική έκπτωση (δυσκολία στις κινήσεις της αρθρώσεως).
Εάν ιδίως ο τραυματισμός είναι πρόσφατος, βοηθά η εφαρμογή πάγου πάνω στην άρθρωση και η ανάρροπη θέση του άκρου. Έτσι, αναχαιτίζονται κατ΄ αρχήν οι διεργασίες της φλεγμονής. Προσοχή, δεν εφαρμόζεται ο πάγος σε άμεση επαφή με το δέρμα (κίνδυνος δερματικών βλαβών εκ ψύξεως). Είτε γίνεται χρήση παγοκύστης, ή σε έλλειψη παγοκύστης, διαβρέχεται καλά με νερό ένα κομμάτι χονδρού υφάσματος, τοποθετούνται κομμάτια πάγου (παγάκια) στο κέντρο του και ακολούθως το ύφασμα αναδιπλώνεται, ενθυλακώνοντάς τα. Το βρεγμένο ύφασμα με τα παγάκια, μπορεί να τοποθετηθεί πλέον πάνω στην τραυματισμένη άρθρωση.
Μετά την εφαρμογή πάγου, η άρθρωση επιδένεται με ελαστικό επίδεσμο και συνιστάται ανάπαυση (αποφυγή ταλαιπωρίας της πάσχουσας άρθρωσης).
Τα διαστρέμματα κατατάσσονται σε 1ου, 2ου και 3ου βαθμού. Εάν το διάστρεμμα συνοδεύεται από έντονη συμπτωματολογία (πόνο, οίδημα, δυσκολία κατά την κίνηση της άρθρωσης), υπάρχει αυξημένη πιθανότητα να υποκρύπτεται κάποιο κάταγμα. Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή. Η άρθρωση θα πρέπει να ακινητοποιείται με εφαρμογή ελαστικού επιδέσμου. Εάν πρόκειται για κάτω άκρο, το πόδι δεν θα πρέπει να πατηθεί, μέχρις ότου διερευνηθεί η περίπτωση από ορθοπαιδικό ιατρό.
Η αξιολόγηση του βαθμού του διαστρέμματος και των πιθανών κινδύνων, οφείλει να γίνεται από Ορθοπαιδικό ιατρό. Η μετατραυματική αντιμετώπιση, η φόρτιση του σκέλους (ελεύθερη βάδιση ή βάδιση με βακτηρίες – δεκανίκια, και η γενικότερη μετατραυματική αγωγή πρέπει να γίνεται από τον ειδικό ιατρό.
